Süleyman’ın Mülkü

S

Kur’an, “Süleyman’ın mülkü” hakkında “şeytanca telkinlere” uyanlardan bahseder.

Acaba bununla anlatılmak istenen nedir?

Dahası kimdir bu şeytanca telkinlere uyanlar?

Bu önemli.

Çünkü dinî muhayyilede “Süleyman’ın mülkü” efsanesi, nice dindarın, aslında şeytanca telkinden başka bir şey olmayan zenginlik hayalini süslüyor ve buradan meşruiyet alıyor.

Öyle ki buradan girilerek, sonsuz zenginlik ve sınırsız servetin “bir kişide” olabileceğine dair cevazlar veriliyor, fetvalar çıkarılıyor.

İslam dünyasında zenginlik, şatafat ve debdebeli saray hayatı özlemlerinin hep “Süleyman’ın mülkü” efsanesinden esinlendiğini görüyoruz.

Tarih boyunca sultanlar, krallar ve onların dalkavuk avanesi, hep cariyelerle dolu haremlerde, altın musluklu, gümüş şamdanlı, camdan havuzlu saraylarda “zenginlikle imtihan olunduklarını” söylediler. “Ama…” diye itiraz edenleri “Süleyman’ın mülkü” diyerek susturdular.

Saray çöplüklerinde yiyecek arayan yoksul dindarlara ise “Sabredin, huriler sizi bekliyor” dediler. Tabi ki “öldükten sonra, cennette…”

Kurdular bir düzen, şeytanca telkinlerle oyalanıp durdular.

Nasıl olsa Ebuzer mezarından çıkamazdı. Peygamberin, Ali’nin mezarına ise beton dökülmüş, üzerine kayalar yığılmıştı, çıkmaları hiç mümkün değildi.

Böylesi bir din algısının asırlardır Hindistan’daki kast sisteminin yerini aldığını rahatlıkla söyleyebiliriz.

İslam, ne yazık ki paramparça yapmak, zırr-u zeber etmek istediği böylesi bir kast (şirk) düzeninin aracısı, onaylayıcısı ve afyon yüzü haline getirildi.

Değil Kur’an’ın, dört kitabın, hatta “İbrahim ve Musa’dan beri söylenegelen” tüm suhufların manası, içeriği, mesajı, çağrısı yani tüm mülk ayetlerinin ruhu ve bedeni adeta çarmıha gerildi, sonra mezara gömüldü,  sonra üzerine betonlar döküldü, sonra da üzerlerine kaşâneler dikilip içlerinde tepinildi.

Hz. İsa’nın “Peygamberleri hem öldürürsünüz, sonra da üzerlerine türbe dikersiniz” dediği şey bundan başkası değildi. (Matta; 23/19-35)…

***

Çare yok, o kâşaneleri yıkacak, betonları sökecek, mezarlara gömülmüş mesajları gün yüzüne çıkaracağız. Bunu yaparken ciyak ciyak bağırılmasına aldırış etmeyeceğiz. “Yeter geç artık bu konuyu; böcekten, çiçekten, estetikten, metafizikten bahset” hinoğlu hinliğine pirim vermeyeceğiz…

Bakın, o dediğinizi “en kral mealler” yapıyor.

Çevirmen heyeti arasında Ali Özek, Hayrettin Karaman, Ali Turgut, Mustafa Çağırıcı, İbrahim Kâfi Dönmez, Sadrettin Gümüş gibi isimlerin yer aldığı, Suud-i Arabistan Krallığı’nın finansıyla hazırlanan mealde Bakara 219 ayet bakın nasıl çevirilmiş: “Sana iyilikte ne harcayacaklarını sorarlar: ‘Affetmek’ olduğunu söyle.”

(Doğrusu: “Sana neyi infak edeceklerini sorarlar. De ki: İhtiyaç fazlasını.”)

Hz. İsa’nın “Ey kör klavuzlar! Ey engerek soyu!” derken ne demek istediği sanırım anlaşılıyor.

Kraldan alınan dolarlarla hazırlanan meal işte böyle oluyor.

“En kral meal” işte budur!

Çiçek, böcek, estetik, metafizik mi diyordunuz?

Alın, evire çevire okuyun…

***

Fazla dağıtmadan, mevzudan gidelim…

Bunun benzerini “Süleyman’ın mülkü” hakkında da görüyoruz.

Kur’an’ın “Şeytanca telkinler” dediğini, bizzat meal ve tefsirler yapıyor:

Allah’ın Hz. Süleyman’a dünyada eşi benzeri görülmemiş bir servet verdiği…

Zenginlik, şatafat, lüks ve servet içinde yüzdüğü…

Onlarca karısı, 600 cariyesi, altından muslukları, gümüşten şamdanları, camdan havuzları olduğu…

Dahası, böyle bir servetin olsa olsa büyü yoluyla elde edilmiş olabileceği…

Bunun için Süleyman’a Harut ve Marut aracılığıyla büyü öğretildiği…

“Süleyman’ın mülkü hakkında şeytanca telkinlere uyanlar” ne demek sanırım anlaşılıyor…

***

Önce Süleyman’a verilen mülk neydi ve ne manaya geliyordu oradan başlayalım.

“Süleyman’ı imtihan etmiştik. Sağlığı öyle bozulmuştu ki tahtında (sanki bir) ceset oturuyordu. Sonra dönüp tekrar sağlığına kavuşunca  “Rabbim, beni affet ve bana ardımdan kimsenin ulaşamayacağı bir mülk ver. Çünkü Sen daima verirsin” diye dua etmişti. Bu tevazu karşında Biz de rüzgârı onun emrine verdik. Emriyle istediği yöne kolayca akardı. Bozgunculuk çıkaran bütün yapı ustalarını ve dalgıçlıkları da emrine verdik. Ve zincirlere bağlanmış diğerlerini de… İşte bu bizim bağışımızdır. Artık ihsan et veya tut, hesabı yok” dedik.” (Sad; 38/34-39)

İhtiyaçtan fazla mal haramdır” söylemi karşısında can simidi gibi sarıldıkları “Süleyman’ın mülkü” ayetlerinden birisi de bu…

Güya burada Allah Hz. Süleyman’a sınırsız servet vermiş ve ister ver ister verme bu bizim sana ihsanımızdır demiş. Dolayısıyla bir Müslümanın sınırsız/hesapsız mal ve servete sahip olması caizmiş, buna bir sınırlama getirilemezmiş ve neden bu kadar zengin olduğu sorulamazmış, bu onun imtihanıymış…

Üstelik hemen yukarıda geçen bir ayette de (Sad; 38/32)  Süleyman’a  (‘en kral’ çeviriyle) “Mal sevgisi bana sevdirildi, bu bana Rabbimi hatırlatır” demiş…

Kur’an’ı “kerim” gözle okumamanın sonu işte budur.

Bu öyle bir “kör klavuz” okumadır ki daha isminde keremi, içeriğinde sürekli infakı, paylaşımı emreden bir kitabın peygamberine kalkar, “İster tut (cimrilik et) ister ihsan et” dedirtir…  İmsak etmek/ tutmak (vakfederek gelirini bağışlamak) veya temnin/ihsan etmek (memnun ederek mülkiyetini bağışlamak) nedir anlaması mümkün değildir…

Bu öyle bir “kör klavuz” okumadır ki neredeyse her sayfasında mülkün Allah’a ait olduğunu söyleyip duran kitabın peygamberini “dünyada hiç kimseye nasip olmayacak bir mülkün” tek başına kişisel sahibi yapar…

Bu öyle bir “kör klavuz” okumadır ki kendisine hediye mallar gönderen kraliçeye (Belkıs) “Allah’ın bana verdiği sizin verdiğinizden daha hayırlıdır, onlara geri götürün…” (Neml; 36-37) diyen bir peygambere “malı severim” dedirtir. Allah’ın ona verdiği şeyin ne olduğunu kitabı “kerim” gözle okumadığı için anlaması mümkün değildir…

Kur’an’da “mülk vermek” bir elçi hakkında kullanıldığında peygamberlik, egemenlik sahibi olma anlamındadır. Bu anlamda örneğin İbrahim veya Süleyman’a mülk verilmiştir. Peygamberlerin düşmanları hakkında ise mal ve servet sahibi olma anlamında kullanılır: “Onların mülkten nasipleri mi var? Öyle olsa ondan halka bir çekirdek tanesi (zırnık!) vermezler” (Nisa; 4/53).

***

Demek ki “Süleyman’ın mülkü” ayetlerinde anlatılan Hz. Süleyman’ın kişisel zenginliği, malı ve serveti değildi. Mal ve servet üzerinde infak ve paylaşım amacıyla egemenlik/tasarruf gücüydü. İşte buna “hayr sevgisi” (hubbu’l-hayr) dendi.

Hz. Süleyman’a verilen buydu.

Hz. Süleyman, Hz. İsa’nın İncil’de dediği gibi “Onca görkemin (mülkün) içinde bunlardan birisi (zengin din adamları/kör klavuzlar) gibi giyinmezdi.” (Matta; 6/29).

Gayet mütevazi ve yoksul yaşardı. Bununla peygamberimiz gibi övünürdü.

Peygamberimiz “Yoksulluğum övüncümdür” (el-fakru fahrî) derken sefalet içinde yaşamayı kastetmiyordu. Eğer öyle olsa yoksullara infak manasız olurdu. Bu, tam bir kamu (din-u devlete adanmış) adam sözüdür.

Yani “İmkanım olduğu halde, onca mülk emrime verildiği halde onları kendime yontmam,  bana verilen makamı kendimi zengin etmek için kullanmam. Kamu malından yoksun kalırım fakat onu yemem ve yedirtmem, işte bu benim övüncümdür” demek istemekteydi.

Ona verilen makam-ı mahmud (övülmüş makam) buydu…

Evet, bir kamu adamı bununla ne kadar övünse azdır.

Hz. Süleyman da böyleydi.

Bütün peygamberler böyleydi. Bütün asalet sahibi büyük adamlar böyledir. Şeref (kerem) kendine yontmada değil; vermede, dağıtmada, paylaşmadadır.

***

Hz. Süleyman’a verilen mülkün ne olduğu söyleniyor zaten: Emriyle istediği yöne kolayca akan rüzgâr… Yapı ustaları… Dalgıçlar… Zincirlere bağlanmış diğerleri… İnsanlardan, cinlerden, şeytanlardan, kuşlardan oluşan karşı duramayacakları ordu…

Bunlar Fenikeli denizciler, Babilli yapı ustaları, Hititli askerler ve çeşitli kabilelerden katılanlardan oluşan ordusuydu yani siyasi ve askeri gücüydü…

“Rüzgarlar”, “Cinler”, “Şeytanlar”, “Kuşlar” o dönemde değişik kabilelerin ad, arma ve sembolleriydi. O devirde öyle anılmaktaydılar.

Böylesi bir siyasi ve askeri güçle (mülk) rızık ve rızık kaynaklarının zenginler arasında dönüp dolanan bir devlet haline gelmesine mani olacak, “hayr sevgisi” ile zengin ile yoksul arasındaki uçurumu kapatacak, “bilgi, iktidar ve serveti” tüm tabana yayacaktı. Bunların bir takım odaklar elinde dönüp dolanan “hegemonya aracı” olmasına izin vermeyecekti. Bir peygambere mülk verilmesinin amacı buydu. Böylece mülk tümüyle Allah’ın (halkın) olacaktı.

Düşünün…

Türkiye Devleti’nin siyasi, iktisadi, askeri gücü, tüm taşınır ve taşınmaz mal varlığı yani Türkiye Cumhuriyeti’nin mülkü (ülke, devlet, toprak, hazine) kimindir? Cumhurbaşkanı’nın mı?

Hz. Süleyman’ın durumu da böyleydi.

O devirde devletler  ve imparatorluklar, halk arasında, başında bulunan kişinin adıyla anıldığı için “Süleyman’ın mülkü” dendi.

Hz. Süleyman, mülkü tamamen Allah’a (halka) ait kılmak için, O’nun mülkü üzerinde görevlendirilmiş bir kamu adamıydı (halife). Hz. Peygamber gibi Beytu’l-Mal’den aldığı maaş ile geçiniyor ve gayet mütevazi yaşıyordu. Şahsi serveti yoktu. Görevi mülkü zimmetine geçirmek, kendini ve ailesini zenginleştirmek değil; hayr yapmak; dağıtmak, paylaştırmaktı. Onun için “hayr (dağıtma/verme/infak) sevgisi” ((Sad; 38/32) ona sevdirilmişti…

Kendisi de tıpkı İbrahim, Yusuf, Musa, İsa ve Muhammed (hepsine selam olsun) gibi halktan biri gibi yaşamaktaydı. Onca görkeme, makama, ordular yönetmesine, emretme gücüne rağmen bunlar (zamane liderleri, komutanlar, krallar, sultanlar) gibi giyinmez, yaşamaz ve davranmazdı…

İbranî (Tevrat) anlatısı, Hz. Yusuf’u, bolluk zamanında biriktiren, kıtlık zamanında da o biriktirdikleri ile insanları köleleştiren muhteris bir vezir, tacir olarak resmeder. Tevrat’da Yusuf böyle anlatılır. Oysa Kur’an’da anlatılan Yusuf, bolluk zamanında ambarları dolduran, kıtlık zamanında da ihtiyaç sahiplerine dağıtan tedbirli yönetici (kamu adamı) olarak anlatılır.

Hz. Süleyman da böyledir.

Tevrat’ın Süleyman’ı “mal sevgisi” kendisine sevdirilmiş, kişisel zenginlik, lüks ve servet sembolüdür. Kur’an’ın Süleyman’ı ise “hayr/infak sevgisi” kendisine sevdirilmiş, paylaşım ve kerim (devlet) sembolüdür.

***

Hz. Süleyman’a “hayr sevgisi” (hubbu’l-hayr)  amacıyla mülk verildiğini söyleyen yukarıdaki ayetler, Fecr; 17-20’de “öksüze kerim olmayan” (la tukrimûne’l-yetim), “birbirini yoksulu doyurmaya teşvik etmeyen” (la tehâzzune ala teâmi’l-meskîn), “ellerine geçeni hiç bir sınır tanımadan yedikçe yiyen” (te’kulûne’t-terâse eklen lemmâ), malı çok seven, yığdıkça daha çok seven” (tuhibbûne’l-mâle hubben cemmâ) şeklinde tarif edilen tefeci bezirgânların “Kala kala vahiy almak bu adama (öksüz Muhammed) mi kaldı” itirazları altında aşağılanan Hz. Peygamber’e Mekke yıllarının orta dönemlerinde gelen Sa’d suresinin ayetleridir.

Sure nasihatlerle başlar, mutlu gelecek, büyük zafer ve yeryüzü egemenliğinin (İsa’nın diliyle Göklerin Krallığının) yakın olduğu müjdesini verme sadedinde Davud örneğinden konuya girilir. Ardından söz Süleyman’a getirilir. Davud örneğinde yeryüzünde halife (önder) olmanın, mülk ve egemenlik kurmanın olmazsa olmaz dört şartı sıralanır. Süleyman örneğinde ise mülk (görevi; hakkı değil) verildikten sonra bunun nasıl kullanılacağı, bunun olmazsa olmazları sıralanır: 1- Ömrünü Allah ile yürümeye adamalı 2- Hayr (kerem/infak/verme/dağıtma) sevgisi içinde olmalı 3- Varlıkta, yoklukta, hastalıkta, sıhhatte, iyi günde kötü günde daima mütevazi ve alçak gönüllü olmalı. Ne oldum değil; ne olacağım ona bakmalıdır. Eğer böyle olursa yeryüzünde bir egemenlik kurmanın Allah katında bir “anlamı” olur. Aksi halde kişisel servet, şöhret ve cihangirlik davası olur ki “ha bir kuru emektir”…

Durum böyle olunca , Kur’an’a bir türlü kerim gözle bakamayan “kör klavuz” okuma, Hz. Süleyman’ı, Fecr; 88/20’de “malı çok seven, yığdıkça daha çok seven” (tuhibbûne’l-mâle hubben cemmâ) şeklinde tasvir edilen mal düşkünlerinden birisi yapar. “Hubbu’l-hayr”ın peygamberlerin dilinde ne anlama geldiğini bir türlü kavrayamaz. Tüccâr bezirgân kafası, onu hemen kişisel zenginlik ve servet edinmeye dönüştürür.

***

Gelelim “Süleyman’ın mülkü” hakkında bir başka şeytanca telkine…

Süleyman’ın onca mülkü “büyü” sayesinde elde ettiği yalanına…

Güya Süleyman onca mülkü büyü yaparak elde etmiş. (Günümüzde buna spekülatif kazanç, faiz, borsa, üç kağıt vs. deniyor!)

Samua yerlilerinin lideri Tukiai’nin “Korunaklı bir yere koydukları yuvarlak metal ve ağır kağıtlarını, kendileri çalışmadan ağacın yaprakları gibi artırdıklarını büyünün yardımı olmadan nasıl başardıklarını anlayamadım”  dediği şey…

Ayet-para-büyü arasında nasıl bir ilişki olabilir ve bunun “Süleyman’ın mülkü” ile ne alakası var diyeceksiniz?

Dinleyin…

“Onlar Süleyman’ın mülkü hakkında şeytanca telkinlere uydular. Süleyman değil; şeytanca niyetler taşıyan o kimseler kâfirdi. Onlar insanlara büyü öğretiyorlar ve Babil’de Harut ve Marut adlı iki meleğe indirilen şeyin büyü olduğunu sanıyorlardı. Oysaki o iki melek “Biz ancak bir sınama vesilesiyiz, sakın kâfirlik etmeyin” uyarısında bulunmadan kendilerine vahyedileni bildirmiyorlardı. Bu iki meleğin öğrettiklerinden karıkoca arasında nasıl huzursuzluk çıkarılacağına dair büyüler çıkarıyorlardı. Ancak bu Allah’ın izni olmadan hiç kimseye zarar veremeyecekleri, sadece kendilerine zarar veren ve hiçbir faydası olmayan bir bilgiydi. Oysa onlar bu işlerle uğraşanların ahiret hayatının güzelliğinden nasipsiz kalacağını çok iyi biliyorlardı. Kendilerini onun ile sattıkları şey ne kötüdür! Keşke bunu bilselerdi.” (Bakara; 2/102).

Tefsiri: Allah’ın kitabını arkalarına atanlar bir zamanlar Süleyman’ın elde ettiği güç ve kudretin (mülkün) ancak sihir ve büyü yoluyla elde edilebildiğine inanıyorlardı. Hz. Peygamber ile normal yollardan mücadele edemeyeceklerini anlayınca “Bari Süleyman’ın sihir ve büyülerini öğrenelim, onunla karşı çıkalım” demeye başladılar.

Güya bir zamanlar Babil’de Harut ile Marut adında iki melek (elçi) Süleyman’a büyü öğretmiş, Muhammed’in söylediği gibi normal bir peygamber değilmiş, sihirbazmış, yoksa bu kadar mülkü nasıl elde edecekmiş…

Oysa Süleyman’a, o Harut ve Marut diye bildikleri iki melek (elçi) aracılığıyla Muhammed’e indirilenin aynısı vahyediliyordu. Tevrat’ta, İncil’de ve şimdi Kur’an’da ne söyleniyorsa onlar söyleniyordu; doğruluk ve dürüstlük yolunun (sırat-ı mustakim) gerçekleri… Fakat Süleyman zamanında da bunlar gibi şeytanca işler peşinde koşan kimseler vardı. İnen vahyi sihir ve büyü yolunda kullanmaya kalkıyor, ondan menfaat temin ediyorlardı. Bu vahiylerde güya karı ile kocanın arasını açacak bilgiler buluyorlardı. Kendi sihirbazlıklarını, hokkabazlıklarını Süleyman’a ve ona vahyi getiren iki meleğe (elçiye) mal ediyorlardı. Allah’ın vahyini okuma üfürme, cin çağırma, okunmuş ayet, kısmet bağlama gibi türlü şarlatanlıklara âlet ediyorlar, Süleyman’a inen vahyi büyücülük yolunda kullanmaya kalkıyorlardı. Vahyin asıl mesajını görmezlikten geliyorlardı. İnsanların bu husustaki zaaflarından yararlanarak büyü sektörü oluşturup okunmuş ayet satarak servet biriktiriyorlardı.

Süleyman, ayetlerin bu yolla istismar edildiğini görünce bu şarlatanlarla mücadele başlattı. Büyü kitaplarını, okunmuş ayetleri toplattı, hepsini gömdürdü. Harut ile Marut olarak bildikleri elçiler de “Bize vahyedilen Allah’ın tertemiz vahyi, doğru yolun ilkeleridir. İstismar etmeyin, biz sizin için bir imtihan vesilesiyiz, ayetleri doğru anlayın, amacı doğrultusunda kullanın” demeden hiçbir vahiy getirmezlerdi. Fakat büyünün anavatanı haline gelmiş Babil’de Süleyman’a indirilen vahiylerin büyücülük yolunda kullanılmasına tam olarak da mani olunamıyordu. Çünkü onlar “Allah ile yürümeyi” çoktan terk etmişler; şeytanlarla, büyücülerle, sihirbazlarla, şarlatanlarla yürüyorlardı.

İşte ağızlarında geveleyip durdukları “Süleyman’ın sihirleri, Harut ve Marut’un büyüleri” hikâyesi bundan ibarettir.

Onlar hala vahyin asıl mesajını bırakıp böyle işlerle uğraşarak ruhlarını satıyorlar. Boş işlerle uğraşıyor, sihirden büyüden medet umuyor, vahyin berrak çağrısına sırt çeviriyorlar. Boyuna şeytanlık ve şarlatanlık peşinde koşturup duruyorlar. Bu yaptıkları üfürükçü bezirgânlık ne kötü bir iş bir bilseler…

Te’vili: Ayette geçen “Onun ile kendilerini sattıkları şey” (ma şarev bihi enfusehum) bugün adına “üfürükçü bezirgânlık” dediğimiz şeyin ta kendisidir. Üfürükçü bezirgân, okuyup üfürme yoluyla ayetlerden para kazanan kişidir. Bunlar Hz. Süleyman zamanında olduğu gibi, Hz. Peygamber zamanında da vardı, bugün  de var. Gelen ayetler üfürükçü bezirgânın elinde nesneleşir. Ayetlerin esas amacını bırakıp üzerinden sırlı, gizemli, efsunlu, tılsımlı manalar çıkarır.

Örneğin şehrin arka sokaklarında kızlar diri diri gömülüyordur. Buna mani olmak için “Bu çocuklar hangi suçundan dolayı öldürüldü” diye ayet gelir. Gelen ayet tamamen praxis (pratik, sokağa dönük, amelî) bir çabayı öngörmektedir. Fakat üfürükçü bezirgân bunu bırakıp suya batırıp çıkararak okunmuş ayet yapar, onunla güya hastalara şifa dağıtır, ‘kim bunu günde yüz defa okursa cennete girer’ der, ölülerin arkasından okur, en güzel hatlarla yazıp duvarlara asar,  ezber komasına girer, sayı değerini hesaplar, şifre arar vs… Bu yaptıklarından dolayı da meslek ve menfaat temin eder. Öbür taraftan da şehrin arka sokaklarında kızlar diri diri gömülmeye devam eder. Üfürükçü bezirgânın aklına bunlara mani olmak, bunun için meydana atılmak, mücadele etmek hiç gelmez.

İşte günümüzün üfürükçü bezirgânları da bunlardır.

Bunlar, Hz. Süleyman’dan beri, üç bin yıldır Allah’ın ayetlerini böyle böyle üfürükçülük malzemesi yapanlardır.

Bunlar, inen ayetlerin gereğini yapmayı bırakıp medyumluk, cincilik, falcılık, kehanet, cin kovma, muskacılık, gizemcilik, felsefî spekülosyan, kelamî muğalata, mistik hezeyan, bilimsel buluşları onaylatma malzemesi olarak kullananlardır.

Bunlar, anlaşılmaması için Kur’an’ın etrafında gürültü koparanlardır.

***

Oysa Kur’an Peygamber Süleyman’ı kişisel zenginlik sembolü değil; görevli olduğu kamusal zenginlikleri dağıtma (hayr) ve paylaştırma sembolü olarak vazediyor. “Ben yalnızca bölüştürücüyüm” (Buhari; Humus, 7) diyen Hz. Peygamber’in örneği olarak anlatıyor. Her tür büyücülüğü, bu arada para, borsa, üç kağıt vs. büyücülüğünü ve üfürükçülüğünü Süleyman üzerinden kesin bir dille reddediyor.

İşaret edilen yöne gitmeyi bırakıp işaret parmağı ile uğraşıp durmayı, keza anlaşılmaması için Kur’an’ın etrafında gürültü/yaygara koparıp durma anlamına gelecek atıl/boş çabaları mahkum ediyor…

“Süleyman’ın mülkü” hakkındaki gerçekler işte bundan ibarettir. “Şeytanca telkinlere” itibar etmeyiniz.

O gün Süleyman’ın mülkü hakkında böylesi şeytanca telkinlere uyanlara “Yahudi” deniyordu.

Peki, ya bugün?

40 yorum

  • teşekür ederiz ihsan hoca . mal mülk meselesini muslümanların gündemine öylesine birkoydunuzki kolay kolay bertaraf edilemeyecek gibi . çünki doğru ve sahih gerekli öneme haiz konular. ülkemeizde yok hayır bunlar yanlış deyen insanlar var artmayada devam ediyor. çok uzun yıllar ülkemizde bu konu çok az gündeme getirilirken. sen 10 kişiklik konuşarak ve yazarak bizi biliçlendiriyor ve farklı ama

  • Bakara 219 (devam)<br><br>SUAT YILDIRIM: Sana şarap ve kumar hakkındaki hükmü sorarlar. De ki: İkisinde de hem büyük günah, hem de insanlara bazı menfaatler vardır. Fakat günahları faydalarından daha çoktur. Bir de senden hayır olarak ne harcayacaklarını sorarlar. De ki: İhtiyacınızdan artanı harcayın. Böylece Allah size âyetlerini açıklıyor ki dünya ve âhiret hakkında düşünesiniz.<br><br>

  • SEYYİD KUTUB: Bakara – 219/b- &#39;&#39;Sana Allah yolunda ne vereceklerini sorarlar. De ki; &quot;ihtiyaçlarınızdan artakalanını verin&#39;: Allah size ayetlerini bu şekilde açıklıyor ki düşünesiniz.<br><br>Müslümanlar bir başka zaman &quot;ne verecekler&quot;ini sormuşlardı. Bu soruya, verilecek olan şeyin türü ve kimlere verileceği belirtïlerek cevap verilmişti. Buradaki soruya, verilecek olan

  • teşekür ederim ihsan hocam, kuranı, kerim gözle okumak pazılın parçalarını birleştirip anlamlı bütünü elde etmek gibi oluyor. inanın artık kuranı bende anlamaya başladım. bize bu anlamda bir yöntem öğrettiniz.püf noktalarını gösterdiniz artık kuran ayetlerinin anlamını idrak etmek benim için çok daha zevkli hale gelmeye başladı.<br><br>umarım gösterdiğiniz yol tüm müslümanlar için önem kazanır.<

    • Sayın Ali Fikret&#39;e aynen katılıyorum. Allah sizden razı olsun hocam. Asıl mesele olan Kuran&#39;ın mesajını kavradık. Şimdi sıra uygulamada. Doğruluk ve dürüstlük yolunda yürümekte (sırati müstakim), infak etmekte, adil olmakta yani Allah&#39;la beraber yürümkete (EVVAB).<br />Allah hepimizin yardımcısı olsun.<br />Ulaş Taş.

  • dünkülere yahudi denmiş,bugünküler kendilerinden başka kimseye müslümalığı yakıştırmıyorlar. müslümanlarmış güya. suudi kralının elinden ekmek yiyen adamın müslümanlığından şüphe edilmeli.

  • Bütün insanlığın gerçek anlamda kuran tebyinine ihtiyacı var.Türkiyede Hakkı yılmaz beyin tebyinül kuran(işte kuran) çalışması var 11ciltlik, yaralanmasında fayda görüyorum.İhsan hocamın kuran meal ve tefsiri Hakkı beyin çalışmasına birebir yakın görüyorum.Artık kuranı gerçek açıklamalarının zamanı geldi.ne suud,ne iran nede dış kaynaklara ihtiyacımız var.Sizlerin olması kuranı mehcur

  • selamün aleyküm, harika bir yazı ve yorum. ama benim kafam hala referandum zamanı &quot;hayır&quot;cı yaklaşımınızdaki kızgınlığım ile olan tepkim ve şüpheci bakışımla beraber yazılarınızı okumakla geçiyor. doğruları yazmanız farklı üslup ve açıdanda yaklaşarak yorumlar yapmanız, hZ. süleyman&#39;ın yaptığını ve yapmak istediğini yorumladığınız ve bu yüzden isimleri Yahudi olarak kaldı dediğiniz

  • engerek soyu,kör kılavuz…biraz ağır olmamış mı…<br>ilaç gibisin…ama bir tarafı onarırken diğerini yıkıyorsun<br>diğer isimleri tanımam ama hayrettin hocaya ayıp etmişsin<br>bu kötü niyeti olmayan bir yorumsa<br>bu kadar takmak niye<br>haksözdekiler bile sana karşı daha insaflı<br>ama onlara karşı bile seni savunuyor<br>kuranın farklı yorumlanmasıyla mücadele edilmesine karşı çıkıyoruz<br>

    • onlarki ekmeğine aşına el koyarlar ve seni ahiret düşleriyle oyalarlar..engerek soyu denir böylesine..<br />

  • ihsan bey kardeşim, ben de moda deyimle söyleyeyim: sahip olduğumuz paradiğmayı yani dünya görüşünü değiştirmemiz. lazım. siz bir köşesinden buna dokunuyor ve bunu yapmaya çalışıyorsunuz. daha çok fikri ve felsefi temelini işlemelisiniz. insanları ikna ve irşat etmenin en emin yolu anlayışlarını değiştirmeye çalışmaktır. ben görüyorum ki dindarların ve dindar olmayanların ideal ve ülküleri

  • sa.<br>yazı gerçekten güzel. ellerinize sağlık. kuranda bahsi geçen konuyu güzel ortya koymuşsunuz.<br>bununla beraber isimlerle uğraşmak, hakkı ortaya koymak yerine batılı yok etmeye kalkmak, başkalarının ortaya koyduğu değeri eleştirmek ve yargılamak kurandan anladığıma göre uygun değil.<br>en azından o değerleri savunan insanların değer vermelerine saygı gösterebiliriz.<br>dikkate almanızı

  • süleyman&#39;a (a.s.) &quot;kafir oldu&quot; yalanını atan, bizzat tevrat. şeytanca telkinlerden kastın bu tevrat iftirası olduğu bir kere altı çizilmeli. güya ömrünün sonunda karısının dinine geçmiş ve beytülmukaddesi putlarla doldurasıymış, haşa. zaten tevrata göre süleyman, peygamber dahi değildir. güya karısının dinine dönerek kafir oldu demeleri de bu &quot;karı ile kocanın arasını açan büyü

  • dünyevi ihtiras ve devletten uzaktır. ortak düşmanın israil-batı-human algısı olduğu anlaşıldığına göre, önce hedefimizi burada somutlaştırmalıyız. judeo-christian roma küreselliği, bugün israiliyyatın taşıyıcısı ise, başörtüsünü bile özgürlük ve human algısı içinde konuşmamız, &quot;keler deliğine girseler takib edilecekler&quot; gaybi ihbarının tezahürü değil mi? tüm kurum ve kurallarıyla

  • sana neyi infak edeceğini soruyorlar<br>vazgeçebildiğini….<br>bu en kral çeviri bence<br>ihtiyaç fazlasından da öte…<br>çünki ihtiyaç da bir sınırdır<br>ve insan bazen ihtiyacından da vazgeçer<br>kuranda&#39;&#39;onlar kendi canları istediği halde yemeği yetime yoksula yedirirler&#39;&#39;<br>derken ensarın isar denilen fedakarlığını ölümsüzleştirir<br>o nedenle bu infak işine sınır koymak

  • Bu yazıyı okumadan önce HABERTÜRK TV de EROL YARAR ile Hayri KIRBAŞOĞLU ,BALÇİİÇEK PAMİR&#39;in KARŞIT GÖRÜŞ programında MÜSLÜMAN LÜKS HARCAMA YAPARMI Tartışılıyor.Programı izliyprumEROL YARAR bey bildiğiniz gibi,HAYRİ BEY gerçek bir müslüman aydının söyleyeceklerini söylüyor.Dinledikten sonra Sayın ELİAÇIK&#39;IN bu yazısını okuyacağım. güzel bir tesadüf

  • O gün Süleyman’ın mülkü hakkında böylesi şeytanca telkinlere uyanlara “Yahudi” deniyordu.<br><br>Peki, ya bugün?<br>demişsiniz.<br>onlara bugün müsiad deniyor… abdestli kapitalist deniyor… namaz kılan firavun deniyor.

  • sayın hocam,<br>Allah razı olsun. çok istifade ettim. sizi takip etmeye gayret edeceğim. Allah ilminizi arttırsın,

  • hocam yazılarınızı büyük bir ciddiyetle okuyorum sizden bir istirhamım olacak bugüne kadar yazmış olduğunuz tüm yazılarınızı sitenizde görmek istiyorum selam ve dua ile

  • Bu güzel yazınızdan çok faydalandım, Allah razı olsun.<br><br>Bir gün önce Putin&#39; in sade hayatı ile ilgili fotoğraf kareleri ve yorumları okudum. Bir de bizimkileri düşündüm.<br><br>Allahım İhsan Eliaçıkları çoğalt.

  • hocam süleyman as a sihir konusunda atılan iftiraları net bir şekilde açtınız ama kafamı kurcalayan bir konuyu size sormak istiyorum taha süresinde musa as ın asası ile ilgili yorumlarınızı biraz kafa karıştırıcı olarak buldum zira orada musa as ın sihir yapmış olabileceğini yazmışsınız bu konuda bizleri aydınlatırsanız sevinirim çalışmalarınıza başarılar dilerim selam ve dua ile

  • ..Çevirmen heyeti arasında Ali Özek, Hayrettin Karaman, Ali Turgut, Mustafa Çağırıcı, İbrahim Kâfi Dönmez, Sadrettin Gümüş gibi isimlerin yer aldığı, Suud-i Arabistan Krallığı’nın finansıyla hazırlanan mealde Bakara 219 ayet bakın nasıl çevirilmiş: “Sana iyilikte ne harcayacaklarını sorarlar: ‘Affetmek’ olduğunu söyle.”<br><br>(Doğrusu: “Sana neyi infak edeceklerini sorarlar. De ki: İhtiyaç

  • Selamlar Dilek hanım,<br>İyi bir arştırma yapmışsınız.Ve bence cevap araştırmanızın içinde.! Ve bence bir başkasının yol göstermesine ihtiyaç duyurmayacak kadar acık,ALLAH&#39;ın kitabında çelişki,bilgi eksikliği,tutarszlık ,ikiyüzlülük,olmayacağı kabulü ile bakarsak;<br>Kıyaslamalar karşıtlığı icerir ve benzer durumlarda aynı sonucu verir.<br>Karşıtlar birbirinin içinde hep vardır.<br>Şiyah

  • Diyelim kapı aralık.Aralık olma HALİ de açık olma HALİdir..Ve bir anda Günah Sevaba dönüşür.Çünkü kapı aralıkken açıktır.KURAN KURAN ile anlaşıldığına göre Günah içinde sevap mı taşır.!? Mesela Hırsızlık bir davranıştır sonuçları başkasına zarar verir ve GÜNAH tır.İçinde fayda vardır diyebilirmiyiz?Aslında çalana faydalıdır da!!.Kişiye başkalarının bedelini ödediği mutluluk verir.Biraz faydalıdır

  • Bakın, o dediğinizi “en kral mealler” yapıyor.<br><br>Çevirmen heyeti arasında Ali Özek, Hayrettin Karaman, Ali Turgut, Mustafa Çağırıcı, İbrahim Kâfi Dönmez, Sadrettin Gümüş gibi isimlerin yer aldığı, Suud-i Arabistan Krallığı’nın finansıyla hazırlanan mealde Bakara 219 ayet bakın nasıl çevirilmiş: “Sana iyilikte ne harcayacaklarını sorarlar: ‘Affetmek’ olduğunu söyle.”<br><br>(Doğrusu: “Sana

  • Hoca tüme bakınca sen doğruysan onlarca adam yalnışa gidiyor sen bu ayetin meailini böyle çevirdin de geri kalan ayetleri kim doğru çevirdi yoksa bu ümmet yalana hurafeye gidiyor da islam mı bitti???<br><br>okurken içinde son derece tutarlı iman bu kadar berrak diye düşündüğüm yazı şimdi tüme bakınca sosyal yapının neresinde<br>herkes mi yalan dolan ezilenin ezilidiğini geçdim hadi onu telafi

  • Muhterem İhsan Hocam ve değerli yorumcu Dostlar,<br>Bizim sorunumuz, ihsan Bey&#39;in çığlık çığlığa haykırıp durduğu, özellikle maddi açıdan &quot;müslümanlığın neresindeyiz?&quot; sorusudur. Müslüman maddeci ve acımasız olur mu? Müslüman gösterişçi, şımarık, kibirli olur mu? Müslüman boğazından bir lokma bile haram lokma geçirir mi? Müslüman hak hukuk çiğner mi? ..Müslüman müşteri kazıklar mı?

  • İhsan Bey bu yazısını mealin ilk baskısına dayanarak yapıyor.. Söz konusu mealin ilk baskısında bazı dikkatsizlikler vardı, şimdi düzeltildi.. İhsan Bey&#39;in bu tavrını adalet duygusuyla bağdaştıramıyorum.. Yeni baskılar (ki hâlâ Suudi Arabistan basmaya ve dağıtmaya devam ediyor) sizin işaret ettiğiniz doğru şekilde..

  • İhsan Bey mealin ilk baskısına göre yazmış yazısını, adalet duygusuna sığmayan şeyler yazmış.. &quot;Bir topluma karşı duyduğunuz kin, sizi adaletten sapmaya sevketmesin!&quot; Başka söze hacet yok..

  • Bakara 219’un çeşitli meallerde nasıl çevrildiğini derleyen biri olarak Hayrettin Karaman’ın Sn. İhsan Eliaçık’a cevap niteliğinde yazdığı açıklamanın bizi ilgilendiren kısmını da alıntılamayı vicdani bir sorumluluk olarak görüyorum.<br><br>Sn. Karaman’ın açıklaması hem söz konusu çevirideki arızayı açıklıyor, hem de yukarıda yorum yapan Murat Bingöl ve Mustafa Dilaver’in sorularını yanıtlıyor:<

  • (Karaman&#39;ın açıklamasının devamı)<br><br>&#39;&#39;…Evet, 1982 tarihli baskıda, bir hocamızın yaptığı meal kısmında, İ. Eliaçık&#39;ın naklettiği gibi isabetsiz bir tercüme yapılmıştır. Ama bundan sonraki baskılarda o meal tashih edilmiş ve aşağıda vereceğim şekli almıştır….<br><br>25 yıldır milyonlarca nüshadaki meal ve açıklama şöyledir:<br>&quot;…Yine sana iyilik yolunda ne

  • Sevgili Nurgün Güler, küçük bir araştırma aracılığıyla netliğe ulaşmanıza vesile olabilmek çok sevindirici. Asıl ben size teşekkür ederim.

  • birilerine derken gayet net muhataplar belli. recep bey enerjisini yerinde harcıyorki allah ondan razı olsun. allah sizin gibilerede feraset ihsan etsin.

  • Süleyman’ı imtihan etmiştik. Sağlığı öyle bozulmuştu ki tahtında (sanki bir) ceset oturuyordu. Sonra dönüp tekrar sağlığına kavuşunca şeklinde yapılmış bir meal biraz zorlama yapılmış bir meal gibi geldi ihsan hocam biraz daha üstten 32. ayetten alıp okursanız anlasılır olacaktı ama&quot;&quot; Üstelik hemen yukarıda geçen bir ayette de (Sad; 38/32) Süleyman’a (‘en kral’ çeviriyle) “Mal

  • Sayın Nazmi Kılıç,<br>İhsan beyin Süleyman Mülkü yazısındaki bir bilgilendirme hatasından sözediyorsunuz sanırım.Ancak bu tespitinizden yola çıkarak&quot;İHSAN BEYİN BİR TOPLUMA KİN DUYDUĞU&quot;? Sonucuna mı vardınız.Bir davranışı bir anlayışı eleştirmek ile bir topluma &quot;KİN&quot;duymak aynı şey olmadığı için,sizi böyle bir sonuca HANGİ SOMUT YAZI YADA SÖYLEMLERİN götürdüğünü bilmek

  • İhsan Eliaçık hocanın mucizeler ve benzeri konulardaki (bizce) yanlış olan yaklaşımları hariç diğer konulara yaklaşımı ve açıklamaları enfes yaklaşımlar. Allah razı olsun.<br>[email protected]

  • Vay Canına. Kuran’ın gerçek anlamını, daha doğrusu, gerçekten ne demek istediğini, en açık anlamını yıllardır sürekli araştıran biri olarak sizi bulduğuma gerçekten sevindim.
    Bu yaptığınız başlı başına bir devrim gibi bir şey, iyi anlamda. O yüzden yazdıklarınızı merak içinde okuyor ve sindirmeye (zihnim açıldı diyebilirim) çalışıyorum.

    Şunu da söylemeliyim ki, okuduğum her yazıyı da doğru gibi kabul etmedim/edemedim açıkçası henüz. Fakat işin güzel yanı şu ki, bu yazılarınız, beni her zamankinden daha çok ve daha geniş biçimde düşünmeye ve akıl yürütmeye sevkediyor.

    Muhteşem bir iş başarmışsınız. Tebrik ediyorum.

Kategoriler

SON İÇERİKLER

ARŞİV

Konular