Devletin derini oluyor da dinin derini neden olmasın? Madem derin devlet var, bir de “derin din” var. Önce iki anekdot: 1- Havuzlu bir cami… Ramazan ayının ilk haftasında mahalleli yurdum insanı havuza hücum ediyor. … Eşarbını, saçından bir tutam kakülü görünecek şekilde ve “çene altından” düğmeleyerek bağlayan ilkokul mezunu veya terk yüzlerce kadın… Telaşla havuzdan kaplarına su dolduruyorlar...
Yeryüzünde 1 milyar Müslüman… Mağripten maşrika saraylar, hanlar, hamamlar… Mavi göğe yükselen minareler… Susmayan ezanlar, inmeyen bayraklar… Namazlar, cumalar, bayramlar, kurbanlar… Kabirler, türbeler, fatihalar, yasinler… Bütün bunlar İslam’ın yeryüzünde gürül gürül yaşandığı, dimdik ayakta durduğu anlamına mı geliyor? Eğer öyleyse “Geçip giden varsa İslam’ın şu çiğnenmiş diyarından”, “ümmet-i...
Kur’an hitaplarını “üzerimize almama” alışkanlığımızın en çok geçerli olduğu yerlerden birisi de “Ehl-i kitâp” ayetlerinin geçtiği yerlerdir. Çoğumuz “Ey kitâp ehli!” denilen yerleri hızla geçeriz. “Bizden bahsetmiyor” diyerek aldırış etmeyiz. Öyle ya Ehl-i kitâp Yahudiler ve Hristıyanlardır, bize ne ki? Delalete düşenler ve gazaba uğrayanlar da onlardır. Bizim delalete düşmemiz...
Bu yazı “En büyük kamu” veya “Peygamberimiz neden zengin değildi?” başlıklı makalelerimizin devamı olarak okunmalıdır. Söz konusu iki yazıda en başta peygamberlik olmak üzere Allah, Kitap, Peygamber söylemlerinde bulunmanın “en büyük kamu” faaliyeti demek olduğunu, “kamu” kelimesinin sadece devlet değil; “herkes” demek olduğunu, herkese ait bir iş ile iştigal etmenin de maddi olarak “devlet” de...
“Firavun’un müzedeki cesedi”, “Tatlı su ile tuzlu su”, “Petekteki Lafza-i Celal”, “Erciyes’in tepesinde Allah yazısı” türünden anlatıları oldum olası garipsemişimdir. Neden derseniz, “olmakta olana/oluş halinde” olana sağır, kör ve kalpsiz kesilip, “olağandışılık” beklentisinin Kur’an mu’minliği değil; Tevrat ve İncil inanlılarından olmak olduğu kanaatindeyim. Malum eldeki Tevrat mucize, İncil de...
“Alis Harikalar Diyarında” (Alice’s Adventures in Wonderland), Lewis Carroll mahlasını kullanan Charles Lutwitge Dodgson tarafından 1865 yalında yazılan bir çocuk romanı… Roman, Alis adında bir kız çocuğunun, bir tavşan deliğinden geçerek girdiği fantastik bir dünyada başından geçen hikayeleri anlatır… Ankara Büyükşehir Belediyesi’nin Türkiye’nin en büyük kentsel parkı olma özelliğini taşıyan...
“Beklemek” ve “uyanmak” ile ilgili Türkçe’de o kadar çok türkü, deyim, deyiş var ki; 1- “Üç gün dedin, beş gün dedin aylar oldu gelmedin/Geçen cuma gelecektin haftalardır gelmedin”… “Her seher vaktinde doğanlar gibi/Sabah güneşimi bekledim durdum”… 2- “Uyan uyan Üsküdar’da sabah oldu”… “Uyan uyan sabah oldu/Namazını kıl”… “Uyan çoban uyan sürüde kurt var/Mor koyun yaralı kuzu perişan…” Birinci...
Londra’daki G-20 zirvesinden “müdahale” kararı çıktı. Bir çok iktisat yorumcusu ve gazeteler bunu “serbest piyasanın sonu”, “Kapitalizmin 233 yıllık temelinin çöküşü” olarak verdi. Kapitalist teorinin kurucu babası sayılan Adam Smith’in 1775’te söylediği ve serbest piyasa ekonomisinin temel direği olan “Bırakınız yapsınlar, bırakınız geçsinler” sloganının tarihe karıştığı ifade edildi. Küresel...
Yapılan araştırmalara göre Türkiye’de seçmenlerin % 60’ı sadakatsizmiş… Geriye kalan % 40 da bir partiye sadakatle “bağlı”, “biatlı”, “ideolojik” seçmenmiş… Bunların da yaklaşık % 7-10’unu “etnik”, % 15’ini “dini”, % 15’ini de “laik” biatlılar oluşturuyormuş… “Sadakatsiz seçmen” tabirini tuttum. Çünkü ben de bu gruba dahil oluyorum! Bu tutumun “doğru” bir tutum olduğunu düşünmekteyim. Bir...
Zaman zaman Anadolu’yu geziyorum. Önceki hafta İzmit/Körfez, geçen hafta da Gaziantep ve Kayseri’deydim. Çok iyi izlenimlerle döndüm. Bir yanda şaşırtıcı bir dikkatle iki saat, üç saat dinleyen kalabalıklar… Soru soran gençler… Harıl harıl not tutan bayanlar… Kendini yenilemiş, ufku açık, çalışkan, gayretli, tanıdık yüzler… Gittikçe artan ilim havzaları… Yaşayan Kur’an okumaları vs… Diğer yanda...