Biz ona “profesör” derdik. Gerçekten de iyi yetişmiş bir profesördü. Beş dil biliyor, hepsini de ana dili gibi konuşuyordu. Uzmanlık alanı “Türk Devrim Tarihi” olmakla birlikte, derin bir genel tarih bilgisine sahipti. Osmanlıcaya vakıf, Fars edebiyatına hâkimdi. 50 yaşlarında olan “profesör” koğuşa getirildiğinde tir tir titriyordu. Saçları üç numara ile tıraş edilmiş; ağzı, gözü yara...
1 Eylül barış Günü anısına… *** Önümüze konulan ve bir mahalle pazarından sonra toplanan “lahana artıklarıyla” yapıldığı izlenimi veren “kapuska” adlı içimizi döndüren yemeğe tahta kaşık sallayan üç kişiden birisi de bendim. Farklı ideolojik guruplardan gelmiş ve üçü de şimdi aynı “kapuskaya” talim etmek ve aynı ranzada tıkış tıkış yatmak zorunda kalan bu üç kişi; Rizeli bir balıkçının solcu, Maraşlı bir çitçinin ülkücü ve Kayserili bir memurun İslamcı oğlu olan ben… Rizeli balıkçının...
Adnan Menderes’in asıldığı yıl (1961) doğmuşum. Aynı tarihlerde doğan binlerce, onbinlerce yurdum insanından birisi olarak, cuntalarının, Yassıadaların, idamların orta yerine düşmüşüm yani. Ağlama seslerim tank seslerinden duyulmamış bile… Darbeyle, tankla, cuntayla karşılamış bu topraklar beni de bu dünyaya… İlkokula 12 Mart ile başlamışım. O dönemden hatırladığım tek kare, rahmetli babamın köstekli saatine bakıp “Ajansları aç bakim” diyerek şimdiki televizyonlar gibi evin başköşesinde konmuş...
24 Ağustos 1980 tarihli yukarıdaki gazete küpüründe geçen provakatif haberdeki olaydan sonra
12 Eylül 1980 darbesinde Mamak Sıkıyönetim Askeri Cezaevinde görülen “Akıncı Gençlik” davasından
1 yıl tutuklu kaldıktan sonra ilk duruşmada beraat etti.
28 Şubat’ta İhsan Eliaçık aleyihine açılan 30 ayrı davadan biri olan
2 Ekim 2000 tarihli tipik 28 Şubat haberciliği küpüründe görülen
“Terör Örgütü Müslüman Gençlik” davasından beraat etti.