Malum, Kur’an’da Tâlût ve Câlût kıssası var.Bakara suresi 243-251 arasındaki bölüme yerleştirilen bu kıssanın diğer bir çoğu gibi tanınmaz hale getirildiğini görüyoruz.“Ölü Kur’an” anlatıcıları diğer kıssalarda olduğu gibi burada da neler anlatıyorlar neler.Kıssada geçen Tâlût, Câlût, Tâbût, Dâvût kelimelerine sırlı ve gizemli manalar yükleyerek “Alaaddin’in sihirli lambası” veya “Uçan halı”...
Evrensel Adalet ve Barış yurdu (Dâr’us-Selâm) her şeyden önce bir görevdir.Kur’an “Allah dâru’s-selâm’a çağırıyor. Allah kimi layık görürse onu doğruluk ve dürüstlük yolunda yürütür.” (Yunus; 10/25) derken bu hedefi göstermiyor mu?Ayette geçen Dâru’s-Selam tabiri “Barış, esenlik, huzur, adalet, güvenlik yurdu” anlamına gelmektedir. “Allah ‘daru’s-selâm’a çağırıyor” ifadesi bu bağlamda henüz...
Çağımız insanı “Tevhid ve şirk mücadelesi” deyince sizce bir şey anlıyor mu? Veya “Hak ile batılın ezeli ve ebedi kavgası.” deyince… Bu argümanlar sanki sıradan bir laf gibi söylenip geçiliyor; idraklere dokunmuyor, zihinleri yırtmıyor, yürekleri sarmıyor. Halbuki bunlar dünyanın gelmiş geçmiş en muhteşem sözleridir. Ne var ki 1400 sene önce söylenmiş… Çağımız insanına sanki arkeolojik kazıdan...
Bir Kayseri sözü “Keser döner sap döner bir gün olur hesap döner” der.Çok değil, on yıl önce bu sözü çok mırıldanmışımdır Kayseri sokaklarında…Haftanın en az üç dört gününü mahkeme koridorlarında geçirirken…Gece baskınlarından sonra polis otosuna itilerek sokulurken…Sıraya dizilip ekranlardan boy boy gösterilirken…“Örgüt kurmuşlar, şeriat getireceklermiş” vurdumduymaz zappinglerinin nesnesi...
Gecen cuma Beyazıt Meydanı’nda gözüme ilişen en anlamlı pankart sanırım şuydu: “Hamas İstanbul’u savunuyor, farkında mısınız?”Bu pankart insana neler düşündürmez ki…Bir an filmlerdeki patlama efekti ile başlayan geri dönüşler gibi 90 yıl öncesine gittim.Hani o 1 milyon 600 bin kayıpla çıktığımız 1914-1918 yılları arasındaki Birinci Dünya Savaşı yıllarına…Cephelerdeki şehit sayısına bakar mısınız...
“Dağlar titriyor. Cesetler çöp gibi sokaklara serildi.Bütün bunlara rağmen RAB’in öfkesi dinmedi, eli kalkmış durumda.RAB uzaktaki ulusları bir sancak işaretiyle, dünyanın en uzağındakileri bir ıslık sesiyle çağıracak; hızla hemen gelecekler.Aralarında yorulan, sendeleyen olmayacak; uyuklamayacak, uyumayacaklar.Gevşek kemer, kopuk çarık bağı olmayacak.Okları sivri, yayları kuruludur.Atlarının...
Dikkat ederseniz, “insanın Allah ile konuşması” pek garipsenmez de, “Allah’ın insan ile konuşması” garipsenir hatta infialle karşılanır. Acaba neden? Çünkü sütten ağzımızın yandığı için artık yoğurdu üfleyerek yemekteyiz… Yani “İstismar edilir, önüne gelen peygamberlik iddia eder” gerekçesiyle Allah’ı dilsiz bir Tanrı haline getirmek pahasına “Allah kimseyle konuşmaz” demekteyiz. Oysa Kur’an...
(Melek, Şeytan, Cin, Ruh) Demek ki “Allah ve ahiret günü” mutlak ğayb olurken ve bunlara sanki görmüşcesine (ihsan) ve sanki gidip de gelmişcesine (yakîn) iman etmemiz istenirken melek, şeytan, iblis, cin ve ruh kavramları ve kıssalar bunlara nazaran mukayyet ğayb olmaktadır. Çünkü Allah ve ahiret günü, mahiyetleri itibariyle aşkındırlar (müteal). Bunun için Allah dış dünyada bir nesne olmadığı...
“Nüfus cüzdanımı kaybettim hükümsüzdür” diye gazetede bir ilan gördüğünüzde… “Olaydan sonra kayıplara karıştı” diye bir haber duyduğunuzda… Ya da “Gesi bağlarında dolanıyorum/yitirdim yarimi aranıyorum” Kayseri türküsünü dinlediğinizde, bilin ki, ortada “ğayb” ile ilgili bir durum var demektir… Çünkü “kayıp” sözcüğü, Türkçe’ye Arapça’dan geçmiş. Aslı: “ğayb”… Kur’an ısrarla ğaybın bilgisinin...
Kur’an’da “mü’minler, müslümanlar, mücâhidler, sâdıklar, sâlihler…” vb. tabiri caizse “yağlı ballı” nitelemeleri üzerimizi almaya pek bayılırız da… “Yahudiler, Hristıyanlar, münâfıklar, akılsızlar, fikirsizler, kafasızlar, sefihler (beyinsizler), sağırlar, körler, dilsizler, kitap yüklü eşekler, dilini sarkıtan köpekler, Hamanlar, Karunlar, Hahamlar, Ruhbanlar” vb. sıfat ve nitelemeleri duyunca...